اسطوره ها طی تاریخ شکل گیری خود گاه قداستی بیش از حد یافته وگاه نیز
قدرت و قداست خود را از کف داده اند گاه نیز به آرامی و به گونه ای مرموز
تغییر ماهیت داده اند حتی گاه به شکلی عجیب مفقود شده اند .حدود قداست
وقدرت اسطوره ها نسبت به ایمان انسان بدوی روبه فزون، یا کاستی بوده است .
بدیهی است که هرچه انسان بدوی به سمت علم ، فلسفه و دانش کشش
بیشتری در خود احساس می کرد وشوق وذوق آموختن اورا به وجد می آورد
به همان میزان از قدرت و قداست اساطیر و اسطوره ها کاسته می گشت.
و انسان هوشمند در میافت باید به سوی قدرتی متایل شود که بی ظهور
وافول است . قدرتی که ایمان یا بی ایمانی انسانها ، خللی در قدرت و
قداست وی ایجاد نخواهد کرد .
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: